Ocena formalna: recenzowana poezja odznacza się dojrzałością literacką; cechuje ją jasność wypowiedzi, co w poezji nie jest cechą częstą; język prosty, ale piękny, konkretny, nasycony kolorem, stąd adekwatne do treści i formy tytuły: Złoto i biel, Biel i złoto; ogólnie można by streścić ocenę cytowanymi przez Autora słowami Friedricha Hölderlina: „Słowa mu kwitną jak kwiaty”.

Ocena merytoryczna: temat wiodący to światło, jest to poezja światła: To światło wielkiej ciszy; w tym świetle trzy tajemnice: On, Bóg – człowiek – przyroda; Bóg – Tylko Ty i ja, i rozmowa, pytania do Boga: „Panie, dlaczego pozwalasz?”; człowiek – zarówno w doczesności, jak i w eschatonie: „Już prawie wszyscy Tam są”; przyroda – tej jest najwięcej, zauroczenie przyrodą: Klękam przed tobą krajobrazie…, ale bez kosmicznej idolatorii!

Całość z powodzeniem może być dedykowana współczesnemu człowiekowi / homo technicus /.

Wniosek: Wybór poezji nadaje się do wydania! 

prof. dr hab. Roman E. Rogowski, recenzja wydawnicza wyboru poezji Jana P. Grabowskiego pt. Złoto i biel. Wrocław, 5 stycznia 2005 r.