Przeczytałem, w mijającym 2017 r., chyba z kilka tysięcy współczesnych wierszy w bezustannej nadziei, że natknę się przynajmniej na cień Poezji. Przeczytałem chyba z kilkadziesiąt tomików wierszy z taką samą nadzieją jak wyżej.

Straciłem już rachubę ile przeczytałem w 2017 r. książek i w ogóle różnych tekstów. Obejrzałem zapewne kilkaset filmów. Wysłuchałem wiele godzin muzyki…

We współczesnych wierszach nie ma uczuć ani myśli, a poza tym „któż teraz uwagę zawraca na „muzykę poezji”? / Na wiersza: rytm, frazę, kadencję, / dźwięczność, intonację i miarę?”[*]. Są to tzw. „wiersze nowe”, o których już w swoim Pamiętniku poety Kazimierz Wierzyński pisał, że „Istotnie śród wierszy dzisiejszych roi się od wynaturzeń, pretensjonalności i dziwactw”.

Niejednokrotnie pisałem w tych zapiskach i wspomnieniach o moich wrażeniach na temat współczesnej poezji. Takie same odczucia mam na temat współczesnej prozy oraz innych dokonań artystycznych. 

Dlatego z największą radością powitałem nową płytę Jackie Evancho pt. Two Hearts, która ukazała się tuż przed 17 urodzinami Jackie. Na płycie tej znajduje się bardzo wysublimowany, niezwykle starannie dobrany repertuar do niezwykłego, boskiego, sopranu Jackie Evancho.

Jestem kolekcjonerem sopranów. Ciągle przeszukuję Internet, słucham stacji radiowych, przeglądam muzyczne nowości wydawnicze, czytam i przeglądam prasę muzyczną. Bezustannie w poszukiwaniu właśnie m.in. nowych sopranów. Nie przeczę: jest bardzo wiele pięknych głosów, zdarzają niemal genialnie uzdolnieni młodzi ludzie, którzy bardzo intensywnie szkolą swoje wokalne umiejętności, ale sopran Jackie Evancho ma w sobie Coś tak odmiennego, Coś tak oryginalnego ba! boskiego, że nie dorównuje mu żaden inny. A poza tym, co mnie w sopranie Jackie szczególnie ujmuje, to właśnie… Poezja.

Tak, właśnie, Poezja. I za tę Poezję postanowiłem przyznawać Jackie Evancho moją Artystyczną Honorową Nagrodę „Grabovius” za rok 2017.

Posłuchajcie zresztą jak ona śpiewa chociażby utwór Caruso oraz utwór Attesa na najnowszej płycie pt. Two Hearts. Sopran Jackie Evancho to absolutna doskonałość. To najwspanialszy Cud.

9 grudnia 2017 r.

[*] Fragment utworu pt. „Transcendentna skłonność do rzeczy bezużytecznych” Albo: Kilka refleksji na marginesie lektury Poezji myślenia George’a Steinera.