Krążkomania, czyli „Polacy walczą o krążki”, „Polacy walczą o podium” bezustannie można usłyszeć  lub przeczytać. A dlaczegóż to nie walczą o zwycięstwo, o złoty medal? Czytaj dalej →

Jeszcze na dobre nie rozpoczęły się XXXII Letnie Igrzyska Olimpijskie Tokyo 2020, a już wybuchnęła afera z pływakami, którzy ponoć na skutek jakichś niedopatrzeń ze strony pływackich działaczy czegoś tam w porę nie załatwili. Czytaj dalej →

Motto:

„Kiedy czasami wracaliśmy z Rysiem Nawrockim do garderoby,

to patrzyliśmy w górę, w niebo, i mówimy,

że tam na górze Dejmek już chyba zwariował, słuchając,

jak aktorzy na scenie mówią.

Przecież to absolutna potoczność! Co oni właściwie mówią?!”

Gołas, Agnieszka Gołas,

Wydawnictwo Marginesy, 2015, s. 218

Ostatnio w ręku miałem kilka książek, ba! nawet niektóre przeczytałem. Od bowiem pewnego czasu usilnie szukam prozy, która nadawałaby się do czytania. Po Zofii Kossak-Szczuckiej, której książki z największym ukontentowaniem przeczytałem niemal wszystko, po arcydzielnej Soli ziemi Józefa Wittlina, po m.in. Roku 1794 Władysława Reymonta, cokolwiek wezmę do czytania „to jest nie to”, albo w ogóle nie nadaje się do czytania. Czytaj dalej →

Od jakiegoś czasu bardzo mi dokucza staw skroniowo-żuchwowy. Stomatolog, u którego ostatnio miałem trzy wizyty stwierdził, że powinien udać się do laryngologa.  Wizyta u laryngologa z Narodowego Funduszu Zdrowia to oczekiwanie półroczne. Natomiast prywatnie laryngolog przyjął mniej już… nazajutrz. (Telefonowałem wczoraj, a dzisiaj już zostałem przyjęty). Czytaj dalej →

Powiem (a raczej napiszę) jak najszczerzej (ach, to „szczerze”, tak jakby wszystko inne było „nieszczere”), a więc powiem jak najszczerzej, że miałem tak dość filmowej, a nade wszystko serialowej produkcji (bo przecież nie jest to twórczość), że już chciałem zaniechać oglądania filmopodobnych dzieł  tworzonych na jedno kopyto, albo jak kto woli jakby z jednej sztancy. Czytaj dalej →

Motto:

„Ja miałam pewno jedną wieczorowa sukienkę

i to czarną, żeby nie widać było na niej brudu,

a wychodząc w słotne wieczory,

wkładałam zawsze na nogi czarne buty, z tego samego powodu”.

Agata Christie Autobiografia. Czytaj dalej →

Gdyby kogoś ewentualnie interesowało co u mnie słychać, to zapraszam do lektury opowiadania pt. Werdykt. Czytaj dalej →

„Do Świętego Ducha nie zdejmuj kożucha. A po Świętym Duchu chodź znowu w kożuchu” – tak ponoć powiada (ludowe) przysłowie, które jak najbardziej pasuje do istniejącej pogody. Czytaj dalej →

Czytelnicy moich zapisków spostrzegli, że publikuję je coraz rzadziej. Zaiste, tak jest w samej rzeczy. Nie znaczy to bynajmniej, że nie mam o czym pisać, lecz iż zająłem się czymś innym, o czym kilka zdań w dalszej części tego zapisku. Czytaj dalej →

Nie ma tygodnia, abym nie otrzymał jakiejś paki z książkami albo przynajmniej pojedynczej książki. Do tego dochodzą różne m.in. literackie kwartalniki, które, o dziwo mimo epidemii i obostrzeń jednak się ukazują i do mnie docierają. Czytaj dalej →